HEDEF; MİLLİ DEVLET

ABD'nin Türkiye'yi dönüştürme politikası tıkır tıkır işliyor. Önce Başkanlık sistemi ile bütün denge ve denetim mekanizmaları devreden çıkarıldı. Ardından kavimler göçünü andırır tarzda büyük bir sığınmacı akını başladı. Milyonlar planlı olarak Türkiye'ye itildi. Hala sınırlarımız elek gibi, Güneyden Suriyeliler, doğudan Afganistanlılar dalga dalga Türkiye'ye koşuyorlar. Bir yolunu bulup Avrupa'ya gidenler bile ikili anlaşmalarla Türkiye'ye gönderiliyor.

Bunun dinle telif edilir bir yanı yok. Özellikle Afrika'dan gelenler içinde başka dinlere mensup olanlar  da var.

Bu göç dalgasının ilk etkisi, ortaya ciddi bir barınma sorunu çıkarması. Milyonlarca sığınmacı aynı zamanda milyonlarca ev demek. Kiraların bir anda fırlamasının nedenlerinden biri bu. Sevr'de İstanbul'un uluslararası bir komisyon tarafından yönetilmesi planlanmıştı. İstanbul giderek Türkler için yaşanılmaz bir kent haline gelerek Türksüzleşiyor. Hayat pahalılığı  Türkleri hayat koşulları nispeten daha  uygun olan Anadolu  şehirlerine yönlendiriyor.

Cihat Yaycı, ABD'nin bu sığınmacı politikası ile milli/ulus devleti hedef aldığını, bu stratejinin kendisinin de ABD'de okuduğu okulda üretildiğini söylüyor.  AKP'nin hedefi de baştan beri ulus devleti yok etmekti. Oslo sürecinde bu maksatla PKK ile masaya oturuldu. Pervin Buldan, onun için "Oslo ve Çözüm Sürecinde bize verdiğiniz sözleri açıklarız" diyerek tehdit ediyor. Verilen sözler kabul edilebilir olsa Buldan bu korkutma ifadesini kullanamazdı. Onun için AKP sözcüleri "açıklarsan açıkla" diyemiyorlar. 

Bu büyük göç dalgasının etkilerinden biri de tabelalarda yarattığı değişimdir.İngilizce tabelalardan sonra Arapça tabelalar Türkçenin yerini alıyor. Milli devlete ilk darbe dil üzerinden vuruluyor. Alman Filozof Herder; dil parçalanmasının milletlerin parçalanması olduğunu, dil birliği korunmadan milli birliğin korunamayacağını tam iki asır önce söylemişti. Bazı kentlerde Arapça tabela yoğunluğu neredeyse Türkçe tabelalarla yarışacak noktaya geldi. Diline sahip olmayan bir toplum birliğine sahip olamaz. Yakın bir gelecekte milyonlarca sığınmacı için tek dilden vazgeçilirse bu sürpriz olmamalıdır.

Milli devleti tasfiye etmenin yollarından biri -milliyetçiliği tasfiye- etmektir. Çünkü milli devletin ideolojisi, dayanağı, tutamağı milliyetçiliktir. Bahçeli eliyle yapılan aslında tam da budur. Bahçeli, bugüne kadar AKP'nin milli devleti tahribe yönelik tek bir politikasına karşı çıkmadı. Kültürümüzü dejenere eden  girişimleri engellemek için tek bir adım atmadı. Sığınmacı politikasını durduracak  bir girişimde bulunmadı.

 Bu tür politikalarda -milleti susturmanın en etkin yolu, ihaleyi İslamcılarla milliyetçilere vermektir.Toplumun yüzde 70'ini oluşturan bu kitlenin parti ve liderlerini bu işe dahil etmek  onları susturmanın en kestirme yoludur.Türkiye dil birliğini, kaybediyor. Yakın gelecekte Arapça tabelaların yanında başka dillerden tabelaların da yükseldiğini, etnikçiliğin tabelalara taşındığını göreceğiz.

Olanlara hala hikaye veya vehim diye bakanlar var.Erdoğan rabia işareti yaparken hiç bir zaman dil birliği demedi. Ondan çıkan partilerin liderleri de dil birliğini savunmuyorlar.Buna karşı çıkacak olan odaklar etkisizleştirildi. AKP'li Abdurrahman Kurt, bir TV programında" Cemaat ve ABD ile birlikte TSK'daki karşı unsurların temizlendiklerini" söylemişti. ABD bu işi babasının hayrına mı yapmıştı?.Bugün bu Paralel Devlet Yapılanmasına duyulan tepki ve düşmanlığın  sebeplerinden biri bu,  hükümetleri dengeleyecek, frenleyecek denge ve denetim mekanizmalarını yok edip Erdoğan'a tek adam olma yolunu açtılar.

 Olanlar vehim değil, Oslo süreci başarıya ulaşsaydı, Türkiye federal bir devlete evrilecek, vatan toprağında PKK kontrolünde ayrı bir siyasi yapılanma olacaktı. Bunu ben söylemiyorum, o süreci yöneten dönemin MİT müsteşar yardımcısı Afet Güneş söylüyor. Emekli olduktan sonra bir gazeteye verdiği mülakatta, "Oslo süreci başarılı olsaydı Güneydoğu tıpkı Kuzey Irak gibi olacaktı," diyor. Hala durum değişmiş değil, bunu PKK ile masada yapamadılar şimdi sığınmacı akını ile yapmak istiyorlar. 14 Mayıs seçimlerinden sonra yeniden gündeme getirilen yeni anayasa taleplerini de bu minvalde değerlendirmek gerekir.