YAVUZ GEZER

Giriş Tarihi : 16-02-2023 15:58

1386 OKUNMA

Gitti canımın cananı

Gitti canımın cananı,

Ay le canım, vay le canım, uy canım.

Beni bıraktı yaralı,

Mihricanım,

Vay le canım, uy canım.

Ben bu dertten ölür isem,

Ay le canım, vay le canım, uy canım.

Kimler yazsın fermanımı,

Mihricanım,

Vay le canım, uy canım.

Kaynak: Ahmet Cemil CANKAT

Aç değilim abla, benim karnımı güzel bir abla doyurdu, merak etme kurtulacaksın dedi, siz gelince o gitti…

Kundaktaki kız kardeşine annesinin yokluğunu hissettirmemek için, elbisesini sıyırarak göğsüne yaklaştırıp emzirme girişiminde bulunan üç yaşındaki abla.

Ceset torbasındaki cenazesine sarılmış uyuyan bir anne…

Su içebilir miyim, su…

Suyu çok düşünüyorsun,

Hani çıkınca inşallah bol bol bol bol su…

Hiç durmadan su içicem diyordum,

İlk iki saat çok zor,

İlk bi saat inanılmaz zor.

Hani gerçekten tüm kalbinle ölmek istiyorsun, hatta artçı depremler oluyor diyorsun ki hani bir dahaki kalktığımda inşallah yaşamıyor olurum. İlk bi saat çok zor oluyor. İlk bi saatten sonra yavaş yavaş yavaş insanoğlu gerçekten demek her şeye alışıyor, alışıyorsun. Sesi duyunca kurtulma ihtimalin olunca, kendine geliyorsun yani;

Umutlarını kaybetmesinler, ne olursa olsun…

Kaybetmesin ben son yaşım diye düşünürken çok şükür olmadı.

Hayatları istediği gibi yaşasınlar, istediği gibi…

Herkese bağıra çağıra söyleyeceğim zaten…

Siz de ne istiyorsanız, ne yapmak istiyorsanız ertelemeyin lütfen.

Ertelemeyin bi dakka bile ertelemeyin hatta bi dakka bile.

Bu güzel kızımızın güzel duygularını sizin siyasi hırslarınızla kirletmenize müsaade etmeyecek büyük Türk milleti.

Bugün birlik olma, yaraları sarma, travmayı atlatma ve tekrar ayağa kalkma günüdür.

Şeyh Edebali’nin Osman Bey’e nasihatinde olduğu gibi;

Depremde annesini, babasını, kardeşlerini, evlatlarını, eşini ve akrabalarını kaybedenlerin öfkesini uysallıkla karşılamak yöneticilere düşer.

Gücenenlerin gönlünü almak da…

Hoşgörüyle davranmak…

Adil olmak…

Bağışlamak…

Bütünlemek…

Uyarmak, gayretlendirmek, şekillendirmek…

Bizim sesimiz, duygumuz, düşüncemiz, uzanmak istediğimiz kolumuz ve kararımız olun diye seçtiklerimiz sizlere düşer.

Sizlerin siyasi ikbaliniz için bize hakaretleriniz ve bizleri yok saymanız kabul edilemez. Bir afetzedenin dediği gibi; “Ben vergimi ödedim, vatandaşlık görevimi yaptım, sadece bir gün o da bu an devletimi yanımda görmek istedim.” İşte o an orada olunmak gerekirdi.

Ondan sonrası boş…

Eğer insanını seversen bu sevgide;

Sevgi davanın esası olmalıdır,

Sevmek ise sessizliktedir,

Bağırarak sevilmez,

Görünerek de sevilmez!...

Sevgi yürekte olmalıdır ve saygıya evirilmelidir. Saygısı olmayanın, sevgisi olmaz. Nereye gittiğini, nereden geldiğini hatırla ki davranışlarını ve duygularını kontrol edebilesin…

Gözyaşları içinde izlediğimiz güzel yurdumun güzel insanlarının çaresizliğine mi üzüleyim, yoksa onları suç odağı haline getirme gayreti içinde olanların lakayt ve vurdumduymaz tavırlarına mı?...

Yağma, talan, çapul, hırsızlık, gasp suçu işleyenler…

Toplu linç, kulak kesme, şiddet, işkence gibi insanlık suçu sayılabilecek davranışlarda bulunanlar.

Hiç biri ama hiç biri hoş görülebilir, kabul edilebilir davranışlar değil…

Müdahalelerin hepsinin hukuki dayanağı olmalıdır. Anayasa’da belirlenen, kanunlarda yazılı hükümlere göre cezai işlemler tatbik edilmelidir.

Böyle olması için de afet bölgesinde bulunan bir gazetecinin izlenimleri rehberimiz olmalıdır.

İnsanların hikâyelerine dokunmak…

Yapı malzemesi iğrenç, fakat insan malzemesi enfes bir toplumuz. Onu bir daha görmüş oldum.

Yani böyle bir metanet, böyle bir asalet, böyle bir tevekkül hali…

İnsanların çoğunda; diyelim ki üç çocuğu var, birini kaybetmiş ikisi yaşıyor… Şükrediyor Allah’a. O iki evladını almadı diye. Veyahut da işte “yardım ne yapabiliriz size; şükürler olsun elimizdeki yetiyor bize. Lütfen başkaları da açgözlü olmasın, ellerine iki birim bir şey geçiyorsa bir birimini lütfen ihtiyacı olana versinler.”

Yani insanlık öğretiyorlar.

İnsanı yaşat ki devlet yaşasın. Oysa burada insanı millet yaşatıyor.

Halkı, halk için, halk tarafından halkın kurtarılması olmuş.

Bu halkın büyük bir bölümünün eli öpülür, ayağı öpülür…

Ayakkabılarını el ile yalamak değil.

ETİKETLER:

NELER SÖYLENDİ?

Website Yorumları

YAVUZ GEZER

DİĞER YAZILARI Bayrama Dair... Şakga Yaptık... Hadee Canım!!! Dedem Atlas Var Ya... (Varya) Emekli... Sevda... Peynir Heç'e Çıktı Zümrüd-ü Anka - II Simurg (Zümrüd ü Anka)- I 90 Lira Bindi (Taksi)-10 Lira İndi (Simit) Asker- Saf Anadolu Çocuğu Şehit... Kutsim kızıl saçlım-4 Kutsi – Kızıl saçlım 3 Kutsi – Kızıl saçlım 2 Kutsi...Kızıl saçlım Saatler dursa da akan zaman… Ekşi her zaman ekşi değildir. Bazı ekşiler tatlıdır hıdır ekşi gibi Pamuk tarlaları beyazın lekeleri Orada bir köy var mıymış uzakta? Futbol üzerine – Topumuzu kessinler mi? 3 Futbol üzerine – Topumuzu kessinler mi?- 2 Futbol üzerine – Topumuzu kessinler mi? Anne, melekler neden beyaz? Nostalji sendromu YETER – YAHU Yas’ın Gölgesinde Cumhuriyet-III Yas’ın Gölgesinde Cumhuriyet- II Yas’ın Gölgesinde Cumhuriyet- I Savaşta çocuk olmak Emeğim Türk – Osmanlı –II Türk – Osmanlı HİLAL VE YILDIZ Onbeşinci gün Ağustos – Zaferler ayı Diken ve gül Ayıyla sohbet Neden ben? Kırk birinci BORDO BEYAZ Kurban Sevdalar; mektuplar, güller Çelik Kaleler Tebessüm Güzel görebilmek Bir şehir ki -III Tıpşor... Kanatsız Melekler Neyiz… Bilinsin! İnsan ve sevgi BUGÜN BAYRAM GÜNÜ DERLER... On Bir Ayın Sultanı – 4 On bir ayın sultanı – 3 On Bir Ayın Sultanı – 2 On Bir Ayın Sultanı – 1 Topun sahabı benim – 3 Topun sahabı benim – 2 Cumhuriyetin aydınlık yüzü; Prof. Dr. Naci Görür Cemre bu sefer insanlığa düşsün! Topun sahabı benim – 1 İmdaaat… Sonsuzluğa mektup KİMSİN? YA SEN KİMSİN? Özlenen Bir şehir ki… Kırmızı gül her dem olmaz Büyük Abe (Selahattin’in Sıçanları) HARBİYELİ